Enej #tekstypolskichpiosenek

Zapraszam Ciebie na to spotkanie, i wtedy wrócisz tu do domu po dziesiątej, ale nic Ci się nie stanie

Z okna na świat zniknie kurz i umilkną fale. W górę wszystkie ręce, które chcą budować dalej!

Chodź tu, bo jesteś taka piękna. Chodź tu, bo znamy się od dziecka. Za sto mych róż, Kochanie z Tobą chcę doczekać jutra

Czy widział moze ktoś zabłąkaną duszę? Czy słyszał jak ucieka ulicami miast? To moja, od dawna zagubiona

W niewidocznym małym pokoju, co otacza go wielki mur. W papierowej kolebce spokoju, stoją ludzie a ja wśród stu

Mam już parę złotych, zbieram drugą noc. Dałbym tobie kwiatów nawet cały kosz.

Teraz twoja kolej, by zapalić ogień. Co ogrzeje to uczucie, radzą zakochani ludzie

A ile można modlić się o lont, który zapłonie kiedy chciałby on

Kim jest ten pan, który prosi o kawałek chleba. On stoi sam, bo od pięciu lat nikogo już nie ma. Po mieście włóczy się i szuka miejsca do schronienia. Jedyne co ma to podarte buty i jego marzenia

Kiedyś listy pochowałem do butelki, a w nich pytania spędzały sen z powieki. Wielką wodą, oceanem popłynęły, może gdzieś dotrą, a może utonęły.

Dobryj deń, vitaye tebe radio (antykomerciyne) A pohoda bude duzhe parno (y psychodelichne)

Kiedy przyjdzie noc i wyłączy sumienie, i kiedy spadnie gwiazda, co świeciła nam to wtedy przyjdę ja i nauczę się ciebie,

Bajek nie czytaj. Bo wszystkie bajki dobrze znam. Ja bardzo boje się obudzić tam, gdzie nie ma mnie

Miliardy nowych gwiazd na niebie, miliony wierszy, które znała już. Tysiące barw, gdzie ona drzemie. I parę złotych róż, i kilka białych róż!